Διερεύνηση στάσεων και απόψεων για το κάπνισμα ασθενών με ψυχικά νοσήματα στο Κέντρο Ψυχικής Υγείας Τρίπολης
Μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία
Συγγραφέας
Δημόπουλος, Νικόλαος
Ημερομηνία
2017-06Επιβλέπων
Ζυγά, ΣοφίαΘεματική επικεφαλίδα
Ψυχικά ασθενείς ; Κάπνισμα - Απόψεις υγείας ; Mentally ill ; Smoking - Health aspectsΛέξεις κλειδιά
Κάπνισμα ; Διακοπή ; Ψυχική νόσος ; Στάσεις ; Απόψεις ; Smoking ; Quit ; Mental illness ; Attitudes ; OpinionsΠερίληψη
Εισαγωγή: Η επίπτωση του καπνίσματος είναι σημαντικά υψηλότερη μεταξύ των
ατόμων με ψυχικές διαταραχές σε σχέση με το γενικό πληθυσμό. Η συσχέτιση αυτή
αυξάνεται με τη βαρύτητα της ψυχικής διαταραχής, ενώ υψηλότερη επίπτωση του
καπνίσματος έχει βρεθεί σε νοσηλευόμενους ψυχιατρικούς ασθενείς.
Σκοπός: Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η διερεύνηση των απόψεων και
στάσεων των ασθενών με ψυχική νόσο για τις καπνιστικές τους συνήθειες.
Μεθοδολογία: Πρόκειται για μία προοπτική συγχρονική μελέτη, η οποία διεξήχθη
στο κέντρο ψυχικής υγείας Τρίπολης. Χρησιμοποιήθηκε το ερωτηματολόγιο
καπνίσματος Smoking in psychiatric hospitals – a survey of patients’ views.
Αποτελέσματα: Το δείγμα της μελέτης αποτέλεσαν 151 άτομα ηλικίας 47,2±10,6
έτη, εκ των οποίων 79 (52,3%) ήταν άνδρες ηλικίας 48,9±10,2 έτη και 72 (47,7%)
γυναίκες ηλικίας 45,4±10,9 έτη). Συνολικά, 23 (15,2%) συμμετέχοντες είχαν
διαγνωσθεί με μικτή αγχώδη καταθλιπτική διαταραχή και 20 (13,2%) με
καταθλιπτικό επεισόδιο, ενώ 77 (51%) ασθενείς ελάμβαναν αντικαταθλιπτικά
φάρμακα και 45 (29,8%) ελάμβαναν συνδυασμό νευροληπτικών, αντιμανιακών και
αντιεπιληπτικών φαρμάκων. Επιπλέον, 140 (92,7%) συμμετέχοντες ανέφεραν ότι
έχουν καπνίσει κάποια στιγμή στη ζωή τους, ενώ τη στιγμή της έρευνας κάπνιζαν 120
(85,7%) συμμετέχοντες. Η ηλικία έναρξης του καπνίσματος ήταν 19,3±5,6 έτη. Οι
περισσότεροι συμμετέχοντες κάπνιζαν τσιγάρα φίλτρου (64, 53,3%), ενώ ο μέσος
αριθμός τσιγάρων ανά ημέρα ήταν 19,8±8,4. Οι περισσότεροι συμμετέχοντες
διαφωνούν ότι δεν υπάρχουν αρκετές πληροφορίες για να σταματήσουν το κάπνισμα
(77,5%) και ότι δεν υπάρχει αρκετή ενθάρρυνση από το προσωπικό για να
σταματήσουν το κάπνισμα (73,3%). Οι μισοί, περίπου, θεωρούν το άγχος ως εμπόδιο
διακοπής του καπνίσματος, ενώ 101 (84,2%) άτομα υποστήριξαν ότι θα
χρειαζόντουσαν βοήθεια για να σταματήσουν το κάπνισμα. Οι περισσότεροι
συμμετέχοντες συμφωνούν ότι πρέπει στο προσωπικό να επιτρέπεται να καπνίζει
στην εργασία (50,4%) και ότι το προσωπικό θα πρέπει να ενθαρρύνει τα άτομα που
καπνίζουν να σταματήσουν ή να μειώσουν το κάπνισμα (91,4%).
Συμπεράσματα: Οι περισσότεροι ασθενείς επιθυμούν να διακόψουν το κάπνισμα και
γνωρίζουν ότι είναι επιβλαβές για την υγεία τους. Σημαντικό ρόλο θεωρούν και
πρέπει να παίξει το νοσηλευτικό προσωπικό, το οποίο πρώτα πρέπει να εκπαιδευτεί
ώστε να προσεγγίσει σωστά και να επιλέγει τη μέθοδο εκείνη διακοπής του
καπνίσματος ή οποία είναι ιατρικά αποδεκτή και σέβεται τις προτιμήσεις των
ασθενών.
Περίληψη
Introduction: The incidence of smoking is significantly higher among people with
mental disorders than the general population. This association increases with the
severity of the mental disorder, while a higher incidence of smoking has been found
in hospitalized psychiatric patients.
Aim: The aim of this study was to investigate the opinions and attitudes of patients
with mental illness for their smoking habits.
Methodology: This is a prospective cross-sectional study, conducted at the Tripoli
Psychological Center. The Smoking Questionnaire was used in psychiatric hospitals -
a survey of patients' views.
Results: The study sample consisted of 151 subjects aged 47.2 ± 10.6 years, of which
79 (52.3%) were males aged 48.9 ± 10.2 years old and 72 (47.7%) women aged 45.4
± 10.9 years. Overall, 23 (15.2%) participants were diagnosed with mixed anxiety
depressive disorder and 20 (13.2%) with a depressive episode, while 77 (51%)
received antidepressant drugs and 45 (29.8%) received a combination of neuroleptics,
anti-manic and antiepileptic drugs. In addition, 140 (92.7%) participants reported
smoking at some point in their lives, while 120 (85.7%) participants smoked at the
time of the survey. The starting age for smoking was 19.3 ± 5.6 years. Most
participants smoked filter cigarettes (64, 53.3%), while the average number of
cigarettes per day was 19.8 ± 8.4. Most participants disagree that there is not enough
information to stop smoking (77.5%) and that there is not enough encouragement
from staff to quit smoking (73.3%). About half of them consider stress as an obstacle
to smoking cessation, while 101 (84.2%) people claimed they would need help
stopping smoking. Most participants agree that staff should be allowed to smoke at
work (50.4%) and that staff should encourage smokers to stop or reduce smoking
(91.4%).
Conclusions: Most patients want to stop smoking and they know that it is harmful to
their health. The nursing staff plays important role, and must be trained in order to
choose the appropriate for each patient method of smoking cessation.
Αριθμός σελίδων
95 σ.Σχολή
Σχολή Επιστημών Ανθρώπινης Κίνησης και Ποιότητας ΖωήςΑκαδημαϊκό Τμήμα
Τμήμα ΝοσηλευτικήςΤίτλος Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών
Διοίκηση Υπηρεσιών Υγείας και Διαχείριση ΚρίσεωνΓλώσσα
ΕλληνικάΣυλλογή
Οι παρακάτω άδειες σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο: