Strategic planning in University Sports Organizations (member of F.I.S.U)
Μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία
Συγγραφέας
Σκουλά, Εμμανουέλα
Ημερομηνία
2010Θεματική επικεφαλίδα
Στρατηγικός σχεδιασμός ; ΑθλητισμόςΛέξεις κλειδιά
Planning ; Sports organizations ; Strategy ; University athletic departmentsΠερίληψη
The core problem of strategic planning is understanding its multi-faceted character
and interrelating different aspects of the strategic planning development. The study’s
primary purposes were to (a) determine the extent to which University Sports
Organizations, members of International Sports Federation (F.I.S.U.), use strategic
planning, (b) identify key factors discouraging strategic planning, c) determine the level
of satisfaction in relation to predetermine performance indicators, d) develop a strategic
planning process model for implementation by those Organizations, and e) examine
relationships between the use of strategic planning and the variables: (1) organizations’
model of governance; (2) percentage of students participating in competitions of the
university sports organizations to the total number of students engaged in sport activities
in higher education; and (3) the percentage of the organizations’ self-generated revenues
raised by University Sport Organizations as opposed to state funds. A questionnaire
designed by Kriemadis (1992) has undergone some modification for this study. Factor
analysis followed by Cronbach’s reliability analysis, were employed in a pilot attempt to
ascertain the multidimensionality of each construct and the internal consistency of the
extracted factors. The repeated measures Anova, the chi-square test, the paired sample ttest
and the t-test independent samples were used for the data analysis. The level of
significance was set at 0.05. All 153 University Sports Organizations were surveyed. The
response rate was 53.6%, of which 36.7% were classified as strategic planners and
statistical significant differences arose between strategic and non-strategic planners
regarding the planning processes. The major factor discouraging planning was
insufficient financial resources (71.6%), while the level of satisfaction “to a great extent”
did not exceed 70% of the organizations for any factor. A generic strategic planning
process model has been developed to overcome the difficulties in formulating and
implementing plans. This study may constitute the basis for further research in this area.
Περίληψη
Σκοπός της έρευνας ήταν να: α) καθοριστεί το εύρος στο οποίο τα μέλη της
Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Πανεπιστημιακού Αθλητισμού (F.I.S.U.), χρησιμοποιούν
στρατηγικό σχεδιασμό, β) αναγνωριστούν οι παράγοντες που αποθαρρύνουν τη χρήση
του στρατηγικού σχεδιασμού, γ) καθοριστεί ο βαθμός ικανοποίησης των ανωτέρω
Οργανισμών όσον αφορά στην αποτελεσματικότητα τους, δ) αναπτυχθεί ένα μοντέλο
στρατηγικού σχεδιασμού και ε) να εξεταστεί η σχέση ανάμεσα στη χρήση του
στρατηγικού σχεδιασμού και των μεταβλητών: (1) μοντέλο διακυβέρνησης των
οργανισμών, (2) ποσοστό των φοιτητών που συμμετέχουν σε διοργανώσεις των
Οργανισμών σε σχέση με τους απασχολούμενους φοιτητές σε αθλητικές
δραστηριότητες της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και (3) ποσοστό των εσόδων
αυτοχρηματοδότησης των Οργανισμών σε σχέση με την κρατική χρηματοδότηση. Το
ερωτηματολόγιο που δημιουργήθηκε από τον Αθανάσιο Κριεμάδη (1992) επιδέχθηκε
τις απαραίτητες τροποποιήσεις για τις ανάγκες της έρευνας. Παραγοντική ανάλυση
χρησιμοποιήθηκε με σκοπό την εξαγωγή λανθανουσών μεταβλητών που εξηγούν τις
υπάρχουσες συσχετίσεις των παρατηρούμενων μεταβλητών (παραγόντων). Ως δείκτης
εσωτερικής συνέπειας χρησιμοποιήθηκε ο συντελεστή άλφα του Cronbach. Για την
ανάλυση των δεδομένων χρησιμοποιήθηκαν το chi-square test, repeated measures
Anova, t-test independent samples και το paired sample t-test. Το επίπεδο
σημαντικότητας τέθηκε στο 0.05. Το ποσοστό ανταπόκρισης στην έρευνα ήταν 53.6%.
Στατιστικά σημαντικές διαφορές βρέθηκαν, όσον αφορά τις διαδικασίες σχεδιασμού,
ανάμεσα στους “strategic planners” (36.7%) και “non-strategic planners” (63.3%). Οι
ανεπαρκείς οικονομικοί πόροι ήταν ο σημαντικότερος παράγοντας που αποθαρρύνει το
στρατηγικό σχεδιασμό (71.6%), ενώ για κανέναν παράγοντα δεν ήταν ικανοποιημένοι
οι οργανισμοί σε ποσοστό μεγαλύτερο του 70%. Ένα μοντέλο στρατηγικού σχεδιασμού
δημιουργήθηκε και παρουσιάζεται αναλυτικά. Η παρούσα έρευνα είναι δυνατό να
αποτελέσει τη βάση για περαιτέρω έρευνα στον τομέα αυτό.
Αριθμός σελίδων
171 σελ.Σχολή
Σχολή Επιστημών Ανθρώπινης Κίνησης και Ποιότητας ΖωήςΑκαδημαϊκό Τμήμα
Τμήμα Οργάνωσης και Διαχείρισης ΑθλητισμούΤίτλος Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών
Οργάνωση και Διοίκηση Αθλητικών Οργανισμών και ΕπιχειρήσεωνΓλώσσα
ΑγγλικάΟι παρακάτω άδειες σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο: