Η γυναικεία παρουσία στο θέατρο: Η περίπτωση της Χρύσας Σπηλιώτη
Women in Theatre: The Case of Chrissa Spilioti
Μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία
Συγγραφέας
Φιλίνη, Ιωάννα Θεοδοσία
Ημερομηνία
2022-03Επιβλέπων
Γεωργοπούλου, ΒαρβάραΘεματική επικεφαλίδα
Θέατρο - Ευρωπαϊκή δραματουργία ; Δραματουργική ανάλυση ; Χρύσα ΣπηλιώτηΛέξεις κλειδιά
Χρύσα Σπηλιώτη, δραματουργία, δραματουργική ανάλυση, Ποιος ανακάλυψε την Αμερική, Φωτιά και νερό, Το μάτι της τίγρης ; Chrissa Spilioti, dramaturgy, dramaturgic analysis, Who Discovered America, Fire and Water, The Eye of the Tiger. ; Θέατρο - Ευρωπαϊκή δραματουργία ; Χρύσα Σπηλιώτη ; Δραματουργική ανάλυσηΠερίληψη
Η παρούσα εργασία ασχολείται με τη δραματουργία της Χρύσας Σπηλιώτη.
Η Σπηλιώτη υπηρέτησε την τέχνη του θέατρου σε όλες της τις εκφάνσεις∙ υπήρξε ηθοποιός, θεατρική συγγραφέας, θεατροπαιδαγωγός, δίδαξε υποκριτική και θεατρική γραφή. Βρήκε τραγικό θάνατο, μαζί με τον σύζυγό της, στη φονική πυρκαγιά στο Μάτι, τον Ιούνιο του 2018. Στην εργασία, η Χρύσα Σπηλιώτη προσεγγίζεται ως θεατρική συγγραφέας. Κρίνεται σκόπιμο να γίνει μία σύντομη αναφορά στην εποχή της συγγραφικής της δραστηριότητας αλλά και μία μικρή αναδρομή στην ελληνική γυναικεία παρουσία στον χώρο του θεάτρου από τα τέλη του 18ου αιώνα. Έπειτα, αναλύονται δραματουργικά επτά, από τα δέκα, θεατρικά έργα της, τα οποία χωρίζονται σε δύο κατηγορίες, ήτοι στα έργα υπαρξιακού χαρακτήρα και στα έργα με κοινωνικό περιεχόμενο. Τέλος, γίνεται μία μικρή αναφορά και στα τελευταία τρία έργα της, έτσι ώστε να εξαχθούν, κατά το δυνατόν, ασφαλέστερα συμπεράσματα επί του συνόλου της δραματουργίας της.
Περίληψη
This dissertation explores Chrissa Spilioti as a dramaturgist. Graduating from the Drama School of the National Theatre of Greece, Spilioti has taken the role of an actress and a playwriter, alongside her teaching experience in acting and play writing seminars. She was tragically killed with her husband, in the deadly wildfires in Mati, in July 2018. The dissertation focuses on the role of Spilioti as a playwriter. To that end, it, first, examines the chronological period her playwriting takes place and it, shortly, reviews the Greek female presence in theatre since the end of the 18th century. The dissertation, then, turns on the dramaturgic analysis of seven out of her ten playwrights which are classified in two main categories: works dealing with existential concerns and works focusing on the social context. At the end, a short reference to her last three plays is also deemed appropriate, in order to draw some valid conclusions with regards to Spilioti as a dramaturgist.