Η Δραματική Τέχνη στην Εκπαίδευση ως μέσο για την καλλιέργεια της ψυχικής ανθεκτικότητας σε μαθητές της Δ' Δημοτικού.

Αγγελοπούλου, Ανδριάνα

Μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία

Author

Αγγελοπούλου, Ανδριάνα

Date

2024-06-20

Abstract

Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να διαπιστωθεί εάν η Δραματική Τέχνη στην Εκπαίδευση μπορεί να επηρεάσει θετικά την ψυχική ανθεκτικότητα μαθητών με ηλικία 10 ετών. Η ψυχική ανθεκτικότητα αποτελεί μία δυναμική ικανότητα του ατόμου που το βοηθά να ανταπεξέρχεται στις δυσκολίες της ζωής, προκειμένου να χαρακτηρίζεται από συναισθηματική ευεξία. Με στόχο του να είσαι ψυχικά ανθεκτικός, χρειάζεται πλήθος γνωρισμάτων, όπως είναι η αυτοεκτίμηση, η κοινωνικότητα, το χιούμορ, η αυτοαποτελεσματικότητα και οι υγιείς διαπροσωπικές σχέσεις. Πρόκειται για κάποιους προστατευτικούς παράγοντες, οι οποίοι μάχονται τους παράγοντες κινδύνου, όπως είναι η παθολογία των γονέων, το στρες, οι γενετικές δυσκολίες ή οι φυσικές καταστροφές. Κατά τη βιβλιογραφική έρευνα, η Δραματική Τέχνη στην Εκπαίδευση προσφέρει ευκαιρίες στους μαθητές να καλλιεργήσουν την ψυχική ανθεκτικότητά τους, υιοθετώντας μηχανισμούς αντίστασης για τη διαχείριση των προβλημάτων τους. Άλλωστε, η Δραματική Τέχνη στην Εκπαίδευση αποτελεί εξορισμού μία παιδαγωγική προσέγγιση που προσφέρει ευκαιρίες για ελεύθερο παιχνίδι σε υποστηριζόμενο πλαίσιο, εφόσον συνδυάζεται με διάθεση για συνεργασία και αυτοσχεδιασμό. Με γνώμονα τα παραπάνω, ο ερευνητικός στόχος επιλέχθηκε να εξεταστεί από τη μικτή ερευνητική προσέγγιση για τη συλλογή ποιοτικών και ποσοτικών δεδομένων. Τα δεδομένα, που συλλέχθηκαν, ακολούθησαν τις παραμέτρους της έρευνας δράσης και του οιονεί πειραματικού σχεδίου και αναλύθηκαν κατά την σταθερή συγκριτική ανάλυση και την επαγωγική στατιστική αντιστοίχως. Το δείγμα της έρευνας περιλάμβανε 22 μαθητές Δημοτικού Σχολείου, εκ των οποίων 13 ανήκαν στην πειραματική ομάδα και 9 στην ομάδα ελέγχου. Στους μαθητές χορηγήθηκε το ερωτηματολόγιο The Resilience Scale (RS) των Wagnild & Young (1993), σε απλοποιημένη εκδοχή του από τους Neill & Dias (2001) και μεταφρασμένο στα ελληνικά από την Λεοντοπούλου (2010). Τα αποτελέσματα της ποσοτικής ανάλυσης δεν έδωσαν κάποια στατιστικά σημαντική διαφορά που να αποδεικνύει βελτίωση της ψυχικής ανθεκτικότητας των μαθητών. Αντιθέτως, η ανάλυση των ποιοτικών δεδομένων οδήγησε σε ενισχυμένη ανθεκτικότητα ως προς τις δεξιότητες της συμμετοχικότητας, της αυτοαποτελεσματικότητας και της ευρηματικότητας.

Abstract

This study aims to find out whether Dramatic Art in Education can positively affect resilience of 10-year old students. Resilience is an individual’s dynamic ability, which helps him cope with difficulties of life, in order to be characterized by emotional well-being. For the purpose of being resilient, a quantity of traits are needed, such as self-esteem, sociability, humor, self - efficacy and healthy intersocial relationships. These are some protective factors, which combat risk factors, such as parental pathology, stress, genetic difficulties or natural disasters. According to literature survey, Dramatic Art in Education offers students opportunities to enhance their resilience, by adopting resistance mechanisms to manage their problematic situations. After all, Dramatic Art in Education is essentially a pedagogical approach that offers opportunities for free play in a supported context, as long as it combines with a mood for cooperation and improvisation. In the light of the above, the research objective is chosen to be explored by the mixed methods research with a view to collect qualitative and quantitative data. The collected data follow the parameters of action research and quasi-experimental design and are analyzed according to constant comparative analysis and inductive statistics respectively. The research sample included 22 students of Primary School, of which 13 belonged to experimental group and 9 to control group. The students were administered The Resilience Scale (RS) Questionnaire by Wagnild & Young (1993), in simplified version by Neil & Dias (2001) and translated in Greek by Leontopoulou (2010). The results of the quantitative analysis did not give any statistically significant difference that could prove improvement of students’ resilience. On the contrary, the analysis of qualitative data led to enhanced resilience regarding skills of participation, self-efficacy and resourcefulness.

Number of pages

Faculty

Σχολή Καλών Τεχνών

Academic Department

Τμήμα Θεατρικών Σπουδών

Post-graduate program

Δραματική Τέχνη και Παραστατικές Τέχνες στην Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση – MA in Drama and Performing Arts in Education and Lifelong Learning

Language

Greek

URI

https://amitos.library.uop.gr/xmlui/handle/123456789/8239
http://dx.doi.org/10.26263/amitos-1741

Collections

Τμήμα Θεατρικών Σπουδών (Μ. Δ. Ε.)

Show full item record